Müzik Sözlüğü

- D -

Döngüsel dönüşlü. Cycylique (Fr.):
Declamatory (İng.): Güzel söz söyleme. Şiir okurcasına sesleniş. Hitap.
Dinamik: Dynamique (Fr.) Sesin gürlük derecesi ile ilgili nüans işaretleri.
Disonant disonans: (Al.); Dissonanza (İt.); Kaynaşmayan (uyuşumsuzı) sesler. Konsonant (uyuşumlu) seslerin tersi.
Divertimento (İt.): Eğlence müziği.
Diyatonik: Diatonique (Fr.): Yalın dizi.Sesleri düz sıra halinde dizilip tam ve yarım tonların ardarda gelişi. Bir oktavın 8 sesinin Majör minör ya da modal dizgeye ait oluşu.
Dizisel: ¤¤¤¤¤¤(İng). 12 tondaki ses yüksekliklerinin süre gerilim ve ses rengi gibi diğer öğeler üstünde denenmesi. Seriyellik.
Dodekafonik: Dodecaphonie (Fr.) Oniki ses ile ilgili.
Doğaçlama: Anındaiçten geldiği gibi yaratılan müzik. İmprovisation (Fr.)
Dominant(Fr.): Dizinin beşinci sesi. Çeken.
Döngüsel dönüşlü biçim.Cyclique form(Fr.) Belli bir temanın sonat konçerto veya senfoni gibi bölümlü yapıtların birden çok bölümünde olduğu gibi veya değişime uğrayarak ortaya çıktığı biçim.
Düet: Duett (Al.) Duo (Fr.) Duetto (İt.)İki partisi de birbirine eşit olan ve iki yorumcu tarafından çalınan veya söylenen müzik. İkili.
Dur (Al.): Majör

- E -

Enharmonic (İng.): Sesdeş. Örneğin Fa diyez ile sol bemol aynı sestir ancak gam dizisinin akışına göre ayrı adlar taşırlar.
Enstrümantasyon: Instrumentation(İng) 1.Çalgılama. Bir armonili yapıtın partilerinin orkestra içindeki çalgılara göre dağıtılması. 2.Çalgıbilim.
Entonasyon: Intonation (Fr.) Doğru tonlama.
Envansiyon: Invention (Fr.) Buluş anlamında 2 ya da 3 sesli kısa çalgısal parça.
Euphony(İng.): Euphonos (Yun.) Kulağa hoş gelen. Huzurlu sesler.
Estampie (Fr.): Troubadour’ların buluşu olan danslara eşlikçi ilk çalgısal müzik biçimi.
Etüd: Etude(Fr.)Sonunda yüce bir yönteme varan teknik çalışma. Temrin. Egzersiz.
Ezgi: Melodie (Fr.) Melodi çizgisi. Şarkı karşılığında da kullanılır.
Eşit Temperaman: Equal temperament (İng.) Bir oktavın 12 eşit yarım tona ayırarak akort etme yöntemi.

- F -

Falsetto (İt.): Erkek sesini kadın sesine benzer kılarak gülünçlü efekt elde etmek.
Fanfar: Fanfara (İt.) Yalnız maden üflemeli çalgılarla çalınan tören şenlik parçası.
Fantezi: Fantasia (İt.): Ana tema üstüne yapılan çeşitlemelerden kurulu özgür biçimde çalgısal bir tür. Fantezi. Düşlem.
Forte (İt.) Güçlü gürlükte çalınması öngörülen.
Frottola (İt.): Dört sesli yalnız üstteki partisi şarkılı madrigal benzeri bir 15.yüzyıl müzik biçimi.
Füg: Fugue (Fr.)Kontrpuant tekniğine dayalı bir besteleme şekli. Ana temanın veya kılavuz fikrin taklit yoluyla geliştirilmesi sonucunda biçimlenir.
Funebre (İt.): Yaslı. Cenaze müziği.
Fuoco con (İt.): Ateşli yorumlama.
Furioso (İt.):Öfkeli yorumlama.

-H -

Habanera(İsp.): Kıvrak bir Küba dansı.
Heterofoni (Yun): Aynı melodik çizginin eşzamanlı olarak değişik çalgı ya da seslerle söylenip çalındığı doku.
Homofoni: Homophonie (Fr.): Benzer sesli. Aynı tek seslerin benzer adımlarla yürüyüşü.
Hücre: Cell (İng.) Küçük nota grupları. Motif.
Empromptü: Impromptue (Fr.) “İçe doğan” anlamında tek bölümlü fantezi karakterinde çalgısal parça.

I - - İ -

Intensity (İng.): Gerilim.


Intermezzo (İt.): Önceleri acıklı bir yapıtın perdeleri arasına yerleştirilen güldürü niteliğindeki eğlence bölümleridir. Opera buffa’nın ilk şeklidir..
Ironi (Fr.): İğneli anlatım
Izoritim: Isorhythm (İng.) Ritmik kalıpları bir yalın ezgi çerçevesinde yineleme yöntemi.
İlahi: Hymn (İng)Kutsal kişileri ve değerleri öven şarkılar. Kilisede dualara eşlik eden müzik.

- K -

Kadans: Kadenz (Al.); Cadenza (İt.) 1.Bir müzik tümcesinin sonunda yer alan notalar veya akorlar grubu. Karara varış. Durgu. 2.Yorumcunun ustalık düzeyini değerlendirmek üzere bir konçertonun bölüm sonlarına doğru solistin orkestradan ayrılıp kendi başına yorumladığı bölüm.
Kanon-canon (Yun.):Her yeni giren sesin önceki ezgiyi taklid etmesiyle oluşan bir polifoni şekli.
Kantata: Cantata(İt.) “Şarkı söylemek” anlamında. Vezinli bir metnin iki ya da daha çok ses için yazılmış dramatik vokal türü. 17.yüzyılda sürekli bas eşliğinde bir sesin okuduğu dramatik şarkı. Sonradan aryalar ve reçitatifler de eklenerek daha çok çalgı ve dala çok ses için düzenlenen dekor ve kostüm gerektirmeyen bir mini-opera şekline dönüşür.
Kasasyon: Cassazione (İt) Bir çeşit serenad.
Kentet: Quintet (İng.) Beş çalgı için yazılmış yapıt.
Klangfarmenmelodie (Al.):Tını ezgisi.Webern’in buluşu.
Kolaj: Collage (Fr.) Değişik müzik türlerinin değişik malzelmelerin bir arada kullanıldığı yapı. Ives’ın orkestra parçalarındaki marş dans gibi türlerin biraraya gelişi. Sonradan teyp müziğinde değişik malzemelerin parça parça yapıştırılması.
Konçerto grosso: Concerto grosso (İt.): Orkestranın iki bölüme ayrıldığı ya da bir yanda solocuların öte yanda orkestra üyelerinin yer aldığı bir yarışma ortamından doğan çalgısal tür.
Konçerto: Concerto (İt.); Konzert (Al.) solist ve orkestra için üç veya dört bölümlü konser parçası.
Konsonant konsonans: Consonance (Fr.). Uyumlu uyuşumlu; kaynaşan uzlaşan sesler.
Konsort: Consort (İng.) Aynı çalgı ailesinden oluşan topluluk. Viyol Konsortu gibi
Kontrpuan: Kontrapunkt (Al.); contrappunto (İt.); Contrepoint (Fr.) “Noktaya karşı nokta” anlamında bir müziksel doku. Çoksesli müzikle ilgili bir müzikbilim dalı. İki ya da üç eşanlı müzik çizgisinin uyumlu örgüsü.
Kromatik: (Chromatism-chromatic- İng.)-Skaladaki sesleri diyatonik akışın yalınlığı içinde değil de yarım ton aralıklardan oluşan 12 sesin kromatik akışı içinde kullanmak. Alaca dizi.
Kuvartet: Quartett(Al.) Dört çalgı ya da dört ses için müzik. Dörtlü. Dördül

- L -
Lamentazione (İt.): Yalvaran yakaran feryad eden acıklı sesleniş.
Largo(İt.):Çok ağır geniş bir tempoda.
Legato (İt.): Bağlı çalmak veya söylemek.
Leitmotiv (Al.): Etiket görevi yapan müzik motifi. Kılavuz müzik.
Lento (İt.): Yavaş ağır tempo. Largo’dan hızlıca.
Libretto (İt.) Opera metni kitapçığı.
Lied (Al.): Bir şiir üzerine yazılmış genel olarak piyano eşliğindeki şarkı.
Lirik şiir: Eski Yunan’da lir çalgısı eşliğinde okunan şiir; coşkun ve esinli.

- L -
Lamentazione (İt.): Yalvaran yakaran feryad eden acıklı sesleniş.
Largo(İt.):Çok ağır geniş bir tempoda.
Legato (İt.): Bağlı çalmak veya söylemek.
Leitmotiv (Al.): Etiket görevi yapan müzik motifi. Kılavuz müzik.
Lento (İt.): Yavaş ağır tempo. Largo’dan hızlıca.
Libretto (İt.) Opera metni kitapçığı.
Lied (Al.): Bir şiir üzerine yazılmış genel olarak piyano eşliğindeki şarkı.
Lirik şiir: Eski Yunan’da lir çalgısı eşliğinde okunan şiir; coşkun ve esinli.

- N -

Nakarat: Refrain (İng.) Bir şarkıda her kıtadan sonra yinelenip bestesi değişmeyen beyit.
Neo-tonalite: Yeni tonculuk ton duygusuna dönüş.
Neuma (İt)Ortaçağda kullanılan bir çeşit nota imi.
NeumatikOrtaçağda neumalara bağlı olarak missa seslendirme şekli.
Noktürn: Nocturne (Fr.); Notturna (İt). Gece müziği
Nüans: Nuance(Fr.) Ayırtı.Fark.

- O - - Ö -

Oktav: Octave (Fr.) Sekizli aralık. Bir oktav içinde 7 nota vardır.
Oktet: Octet (İng.) Sekiz çalgıdan oluşan topluluk
Opera (İt): Eser anlamında. Müzikli sahne oyunu
Opera buffa (İt): 18.yüzyılda İtalyan komik operası
Opera comique (Fr.): Konusunun mutlaka gülünçlü olması gerekmeyen içinde konuşmaların da yer aldığı Fransız operası.
Opera seria (İt.): 18.yüzyılda kahramanlık konuları üstüne yazılan ya da trajik karakterdeki İtalyan operaları.Ciddi opera.
Operet: Operetta (İt.) İçinde karşılıklı konuşmaların şarkı ve dansların yer aldığı hafif opera.
Opus (Lat.): İş eser yapıt çalışma anlamında. Besteleri sıralamaya yarayan sayıların belirteci Op. olarak kısaltılır.
Oratoryo: Oratorio (İt.) Kutsal konulu bir metin üstüne çalgılar koro ve solistler tarafından söylenmek üzere yazılmış sahnelenmeyi gerektirmeyen tür.
Ostinato(İt.): İnatçı bas. Israrla yinelenen pes bölüm.
Ölçü: Measure (Fr.) Müzik parçasının eşit süreli bölünüşü.
Ölçü modülasyonu-Metrik mödülasyon. İlk sunulan temponun da çapraz ritimin gelişmesiyle üreyen yeni temponun da aynı anda belirgin bir şekilde duyabilirliği.
Öncü: Avant-garde (Fr.)Buluşlarıyla deneyleriyle bir akımın bir çağın öncülüğünü yapan sanat dalı ya da sanatçı

- P -
Partisyon partition (Fr.). Bir müzik yapıtının partilerinin belirtildiği nota yazısı..
Partita (Al.): Süit benzeri bir demet. ilk parça dışında her bir parçanın süit gibi danslardan oluşması gerekmez
Pasaj. Passage (İng.). Geçit. Kısa bölüm.
Pasakalya: Passacaglia (İt) İspanyol kaynaklı üç vuruşlu eski bir dans. Ana tema çeşitlenme sırasında hiçbir değişim göstermez.
Pastoral (İng.): Çoban işi kır şarkısı anlamında. Doğanın saflığı izlenimini uyandıran anlatımda.
Pasyon: Passion (Fr.) İsa’nın yaşamını ve çarmıha gerilme öyküsünü dile getiren motet benzeri bir tür.
Patter song (İng.): Gülünçlü etki yaratmak amacıyla çok kısa süreye sözcükleri sıkıştırarak şarkı söyleme tarzı.
Pavan: Pavane (Fr.) Soylu sınıfa ait ağır tempolu eski bir dans.
Pentatonik: Pentaton (Yun).Beş sesli
Perpetuum Mobile (Lat): Sürekli devinim.Yinelenen kalıplarla baştan sona aynı hızı sürdüren müzik parçası.
Piano (İt.): Hafif yumuşak çalmak. Forte’nin tersi.
Pianissimo (İt.): Pek hafif çalmak.
Piccolo (İt.): Tiz sesli küçük flüt. Pikkola.
Pizzicato (İt.): Yaylı çalgılarda yayla değil eşik yanından telleri parmakla çekerek çalma şekli.
Polifoni: Polyphone (Yun.) Çoksesli.Bir ya da daha çok melodik çizginin birleştiği bir doku. Monofoni homofoni ve heterefoni’nin karşıtı.
Poliritim: Birden çok ritime bağlı.
Politonalite: Birden çok eksene bağlılık.
Polka (Çek): Ulusal Çek dansı
Polonez: Polonaise (Fr.) Polonya halk dansı
Porte:Portee(Fr.) Staff (İng.) Üstüne notaların yazıldığı beş çizgi düzeni. Dizek.
Post-minimal: Geç-Minimal. 1990’lı yıllarda Amerika’da yeni değerler kazanan Minimal anlayış.
Prelüd: Prelude(İng.) Önden çalınan. Bir başka parçaya giriş oluşturan çalgı müziği. Chopin ve Debussy bir giriş müziği olmayan başlı başına özgür biçemli kısa piyano parçalarına da prelüd adını verirler.
Presto (It.): Çabuk tempoda.
Prima donna (İt.) Operada başkadın oyuncu.
Programlı müzik: Müzik aracılığı ile bir öyküyü anlatmak bir manzarayı resmi betimlemek.
Puantilizim: Noktacılık yöntemi.

R -

Ragtime (İng.): 20.yüzyıl başında ortaya çıkan Amerikan popüler müziği. Senkoplu ritimde ve çoğunlukla piyano için yazılır.

Rapsodi: Rhapsody(İng.)Halk ezgileri gibi yalın ezgiler üzerine kurulmuş özgür deyişte çalgısal parça.
Raslamsal. Aleatory. İndeterminacy. Şansa kalmış müzik yöntemi.
Reçitatif Recitativo-İt.)Opera ya da oratoryonun içinde konuşurcasına özgür ritimli şarkı söyleme şekli.
Recitativo secco (It) Klavsen eşlikli reçitatif
Requiem (Lat.): Ölüm duası için yazılmış müzik. Orkestra koro ve solistlerle seslendirilir ve genelde 5 bölümlüdür.
Retrogation (İng.): Diziyi geriye doğru çalmak.
Riçerkar: Ricercare (İt.)Araştırma. Motetten türeme özgür kuruluşlu 16.yüzyıla özgü çalgısal biçim. Riçerkar Fantezi Capriccio (İt.) Fancy (İng.) ve Füg benzer karakterdedir.
Ritim: Rhythm (İng.) Güçlü ve güçsüz vuruşların düzenli aralıklarla yinelenmesi. Bu yinelenmenin bir kalıp halindeki oluşumu ölçüyü yaratır.Tartım.
Rokoko:Klasik dönemin başlangıcında Paris’de ünlenen zarif anlatımlı şık ve zeki bir üslup.
Rondo: Rondeau (Fr.)Temel müzik cümlesinin birden çok keze yinelendiği bir dans biçimi. Aynı adlı vokal bir türden geldiği; 18.yüzyılda Fransız süitlerine katıldığı; 19.yüzyılda Sonatın son böülümünü oluşturduğu bilinmektedir.
Rubato (İt): Bir an için belirlenmiş tempodan ayrılarak yorumcunun içgüdüsüne bırakılmış tempo anlayışı.

- S -

Salkım sesler: Tone cluster (İng.). Küme akorlar Piyanoda yumrukla veya dirsekle çalınan akorlar grubu.

Saltarello (İt.) Hızlı tempoda eski bir İtlayan-İspanyol dansı.
Scherzo (İt):1.Şakacı nükteli bir çalgısal parça. 2. Senfoni ya da sonatların üçüncü bölümü.
Senfoni: Symphonia (Port.) Orkestranın olanaklarından yararlanan sonat biçiminde yazılmış çalgısal yapıt.
Senfoni konsertant: İki ya da üç solist için yazılmış konçerto. Konsertant senfoni.
Senfonik şiir: Symphonic poem (İng.) Betimleyici özelliği olan müzik dışı değerler taşıyan çalgısal tek bölümlü yapıt. Programlı müziğin temeli.Ancak programlı müzik gibi sesler aracılığı ile resim çizip öykü anlatmaz. Konunun uyandırdığı duyguların müzikteki anlatımıdır.
Senkop Syncope (Fr.) Ritim vurgusunun doğal akıştaki güçlü vuruşa değil ölçünün hafif vuruşlarına rastlaması.
Septet(İng.): Yedi yorumcuyu gerektiren müzik parçası.
Serenad: Serenata (İt.) Birinin onuruna verilen ya da sevgiliye sunulan gece dinletisi.
Seria (İt.): Ciddi ağırbaşlı
Serim: Exposition (Fr.). Bir müzik parçasında değişik temaların ilk sunulduğu giriş bölümü. Bir sonatta serimi izleyen geliştirim bölümünden sonra gelen bitişte baştaki temaların ana tona dönük olarak yeniden karışmıza çıkması: Yeni serim; yeniden serim (reexposition).
Ses rengi: Tone-color (İng.) Tını.
Ses yüksekliği: Pitch(İng.) Ses yüksekliği veya alçaklığı. Her müziksel ses için portenin üstünde sabitleştirilmiş notalarla o sesin ses yüksekliği işaretlenir.Nota aralıkları ve her bir ses düzeyinin bir diğeri ile ilintisi üstüne ilk araştırmaları Eski Yunan’da Pitagoras yapmıştır.
Sessizlik: Silence (İng.)Yirminci yüzyılda sessizlik müziğin bir öğesi halini alır.Sessiz bölümlerin ya da bölüm aralarının da belli ölçüler içinde sayılması öngörülür. Sessizliği denetleyen yöntemiyle Boulez ve sessizliği doğal bir ortam olarak kabul eden Ligeti gibi bestecilerden sonra sessizliğin ruhbilimsel açıdan müzikli bölümlerden daha etkin bir anlatım aracı olduğu savı da ileri sürülür.
¤¤¤tet (İng.) Altı yorumcuyu gerektiren müzik parçası.
Silabik: Syllabic (İng.)Hecesel. Missaları seslendirirken her notaya karşılık güftenin bir hecesinin düşmesi.
Singspiel (Al.): Şarkılı oyun. Mozart’ın Saraydan Kız Kaçırma operası gibi.
Synthesizer (İng.) Sesleri elektronikleştiren ya da doğrudan elektronik ses üreten aygıt.
Solo (İt.): Tek yalnız.
Somut Müzik: Musique concrete (Fr.) Doğadaki gerçek seslerin elektronik olarak değişikliğe uğratıldığı müzik türü.
Sonata (İt.): “Çalgı çalmak” anlamında. Üç ya da dört bölümlü çalgısal yapıt. Tek çalgı piyano eşliği ile iki çalgı ya da oda müziği için sonatlar vardır. Canlı bir Allegro ağır ve duygulu bir Andante atik ve kıvrak ritimli bir Scherzo ve parlak bir Final örnek bir sonatın bölümleridir. Sonat biçimi birinci bölüm biçimi olarak (ABA) senfoni biçimine de uyarlanmıştır.
Sonatin: Sonatina (İt.) Kısa küçük sonat. Sonatçık.
Sonorite (Fr.)irden fazla çalgının oluşturduğu dengeli ve güzel ses dolgunluğu. Ses gürlüğü. Seslilik. Ötüm.
Soprano (It.): Üst ses. En ince en tiz kadın ve çocuk sesi. Soprano sesler kendi içinde lirik dramatik ve koloratur olarak sınıflanır. Lirik soprano hafif masum gençkız sesidir. La Boheme’deki Mimi gibi. Dramatik soprano güçlü egemen ve şiir okurcasına söylenen açık bir sesdir. Rstrauss’ın Salome veya Elektra’sı gibi. Koloratur soprano (coloratura) Cambazlık yapma yeteneği olan kıvrak ve süslemeli geçitleri rahatlıkla söyleyebilen sestir. Lucia di Lamermoor’daki Lucia gibi.
Sostenuto (İt.): Bağlı dayanıklı ve değişmez bir tempoda çalma.
Sprechstimme (Al.) Konuşma sesi. Şarkı söyleyen sesin içinde yer alan konuşan insan sesi.
Staccato (It.): Sesleri kesintili olarak noktalı çalış şekli.
Süit: Suite (İng.)Aynı tonalite içinde sıralanmış dans demeti.Süvit. Demet.
Süre: Duration (İng) Bir sesin uzunluk süresi. Nota değeri.
Sürekli bas: Basso continuo (İt.) Erken Barok döneminde armonik deyişi güçlendirmek için klavsen ya da lavta gibi bir çalgının sürekli yol gösteren eşliği.

- T -

Tarantella (İt.):Canlı ve çabuk tempoda bir Napoli dansı.

Tema: Theme (İng) Müzik yapıtını oluşturan temel fikir. Ana fikir. Özdek.
Tempo (İt.): Zaman. Bir müzik parçasının hızını zamanlanmasını saptayan ölçü. Metronom ile ya da belli bir tempo işareti ile yorumcunun yönlendirildiği ölçü.
Tenor: En tiz erkek sesi. Lirik tenor Yüksek parlak bir tonu olan rahatça akan bir sestir. La Boheme’deki Rodolfo gibi. Dramatik tenor dramatik soprano gibi rezonanslı tok bir sestir. Otello rolü gibi.
Toccata-toccare (İt) Dokunmak. Tuşlu çalgılara ait çalgısal parça. Başlangıç parçası olarak prelüdün yerini alabilir.Tokkata.
Tone (İng) Ses.Ton.
Tonalite: Tonality (İng.)Bir müzik parçasının belli merkezi bir tona göre armonik olarak düzenlenmesi.
Transpozisyon: Transposition (İng.) Diziyi aynı aralıklar içinde bir başka notadan başlatıp kalıbı yinelemek. Aktarım.
Tremolo (İt.): Yaylı çalgıda yayı titretmek yoluyla aynı sesin hızlı olarak yinelenmesi. Kaygı ve çarpıntı etkisiyle dramatik anlatım yaratmak için kullanılır.
Trio (İt): Üç çalgı ya da üç ses için yazılan müzik. Üçlü. Üçül.
Troubadour (Fr.)ortaçağ sonlarında Güney Fransa’nın saz ozanı.
Tutti (İt.) Orkestra üyelerinin tümü için kullanılan “Hep beraber” anlamındaki terim. Solistin dışında kalan yorumcuların tümü.
Tuşlu çalgılar: Keyboard instruments (İng.)Org klavikord klavsen (harpsichord-Ing.) piyano klavye gibi tuş mekanizması yoluyla çalınan çalgılar.
Tını ezgisi: Klagenfarbenmelodie(Al.) Webern’in geliştirdiği bir tür puantilist kavram.
Tını:Timbre (Fr.) Ses rengi. Her çalgının veya her insan sesinin kendine özgü tınlaması

U -

Uvertür: Overture (İng.); ouverture (Fr.)1. Opera perdesi açılmadan önceki sunuş müziği; 2.İlk operalar için yazılan uvertürler üç bölmeli ortası hızlı ve canlı olan giriş müziği idi. Sonradan ortası ağır ilk ve son bölümleri hızlı olan uvertürler yazıldı ve operaya bağımlı olmaksızın konserlerin dağarcığına girdi.

- V -

Varyasyon: Variazioni (it.) Variations (İng.) Çeşitleme(ler). Bir temanın parçanın başından sonuna dek çeşitli süslemelerle değişikliğe uğraması.
Vibrato (İt.): Titreşimli çalmak ( özellikle yaylı çalgılar için) veya söylemek.
Virelai (Fr.): Ortaçağ sonlarından polifonik bir şarkı biçimi.
Virtüozite: Virtuosity(İng.) Çalgısında ustalık teknik yetenek sergilleyebilmek.
Vesper (İng): Akşam duası. Akşam ayinine eşlik eden müzik.
Vivace (İt): Canlı kıvrak atik tempoda
Vivo (İt.): Çevik uyanık.
Vocal (Fr.) İnsan sesi için. Ses müziği. Çalgı müziği karşıtı. Şarkılı müzik türleri: Opera kantata gibi. Vokal.
Vokaliz: Vocalizzo (İt.); Singstück (Al.) Solistin güfte sözü olmaksızın tek hece üstünde söylemesi. Ağızlamak.
Volume (İng.): Gürlük yoğunluk.Genişlik.

- Y -

Yalın ezgi: Plain chant (İng.); plain-chant (Fr.); cantus firmus (Lat) Ortaçağ’ın Gregor Ezgisi olarak bilinen Latince metinli durağan ilahileri. Saf şarkı.
Yeni Romantizm: 1970’li yılların Amerikasında birçok bestecinin öznel anlatımla büyük biçimlere geleneksel türlere ve diyatonik armoni içinde akışkan bir müziğe dönmesi.
Yeni Yalınlık: New Simplicity (İng.) 1970’li yıllarda minimal müziğin etkisiyle yalınlaşma eğilimi gösteren Alman İskandinav ve Hollandalı genç besteciler kuşağı.